top of page

Buitenom, langs de wadden

  • Foto van schrijver: David vdW
    David vdW
  • 25 jun
  • 2 minuten om te lezen
Vlieland: Druk, Duur, en Vroeg Vertrek

De eerste Waddenhaven waar we onze neus lieten zien was Vlieland. Man, wat was het daar enorm druk! We moesten zelfs even wachten 'op de rede', wat voor ons nieuw was.

wachten op de rede
wachten op de rede

Gelukkig werden we professioneel begeleid door de havenmeesters. Ons gewicht zorgde ervoor dat we een eigen box kregen, dat was dan wel weer prettig.

Natuurlijk wordt hier geprofiteerd van het hoge aantal toeristen, en dat merk je aan de hoge liggelden. Na een korte nacht, want op ons volgende punt kunnen we alleen maar binnen met hoog tij, dus dat is rekenen en herrekenen. Om 5 uur 's morgens waren we alweer onderweg voor onze langste steek tot nu toe.

Vlieland verlaten
Vlieland verlaten

Van Vlieland naar Borkum: Een Nieuw Vlaggetje!

Van Vlieland naar Borkum, dat betekende een nieuw gastlandvlaggetje in de mast! Na goed 11 uur varen kwam Borkum eindelijk in zicht. De navigatie tussen stroom en verkeer vroeg aardig wat concentratie.

We kozen voor het vroegere Port Henry.

Port Henry
Port Henry

Een haven die bekend staat als 'in verval', en waarvan de dieptes niet echt duidelijk zijn. Ik had vooraf heel wat opzoekingen gedaan, en uit recente informatie zou het mogelijk moeten zijn om er binnen te varen.

Binnenvaren was geen probleem. Maar de eerste gekozen plek? Die had bij laag tij maar 40 cm water meer, dus we zaten al snel 1.2 meter in de modder!

Zina zit in de modder
Zina zit in de modder

Oeps. Dan maar met de peilstok rondgelopen, en aan een andere steiger bleef er gelukkig wel 1.2 meter bij laag water. Dus zodra het kon, hebben we Zina verplaatst.

Bootverhaaltjes 79

Enkel deze steiger was zo oud dat tijdens de storm van maandag de bevestigingspunten uit elkaar kwamen en we alsnog een verplaatsing moesten doen. Dat was wel even spannend in 30knopen wind.

De boel komt uit elkaar.
De boel komt uit elkaar.
Oude Duitse Charme op Borkum

Wij houden wel van die 'oude' Duitse charme, en dit eiland bevalt ons reuze! We blijven dan ook lekker een weekje voor vakantie. En het weer is ook niet aangenaam varen, dus liggen we verwaaid. Dat is het mooie als tijd geen factor meer is: je kunt gewoon blijven waar het goed voelt. Eerste avond afgesloten met een heerlijke, echt verse zeebaars en een fantastische schnitzel voor Erna.

De oude Duitse charme
De oude Duitse charme

Vanaf zaterdag, helemaal uitgerust, langs de Duitse Waddeneilanden naar Helgoland. Dat wordt weer iets heel anders! En we nemen jullie graag mee.

Ā 
Ā 
Ā 

Comments


bottom of page